Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [DZWONIWAĆ]

Następne hasło: DZWONNICA »

DZWONKOWY (2) ai

dzwonkowy (1), zwonkowy (1); dzwonkowy SienLek; zwonkowy Mącz.

Oba o jasne.

Fleksja

sg
f	G		n	G	dzwonkowégo
f	A	zwonkową	n	A

sg f A zwonkową (1). ◊ n G dzwonkowégo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Przymiotnik od „dzwonek” ‘przyrząd metalowy w kształcie małego dzwonu᾽ (1)
2. Przymiotnik od bot. „dzwonek” ‘Hyperico’ (1)

1. Przymiotnik od „dzwonek” ‘przyrząd metalowy w kształcie małego dzwonu᾽ (1): Helxine, Latine convolvulus, herba, Zwoniſzczek/ bo ma formę zwonkową. Mącz I54c.

2. Przymiotnik od bot. „dzwonek” ‘Hyperico’ (1) : Oley od powietrza bárzo dobry: Weźmi kwiećia Dzwonkowégo garść/ Chebdowégo dwie gárśći SienLek 160.