[zaloguj się]
[pdf]

ESEN (1) sb m

Fleksja

I pl (e)s(e)nami.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Czlonek sekty religijnej żydowskiej (I w. n. e.) wyznającej monoteizm, przepisy etyczne czerpiącej z Pięcioksięgu. Obowiązywał eseńczyków ascetyzm, ścisłe zachowywanie przepisow rytualnych i tajemnica treści doktryny oraz wspólne życie. Odrzucali ofiary krwawe, małżenstwo, przysięgę i namaszczanie oliwą: Bo ná ten cżás Ian przyſzedł/ gdy ſie rozmáitych ſekt miedzy Izráelcżyki námnożyło było/ gdy iedni ſtárych Ofiárownikow ſwych náſládowáli: drudzy/ zá Fárizeuſzmi/ trzeći zá Sáduceuſzámi/ cżwarći zá Eſenámi biegáli CzechRozm 108v.

Cf ESSEI

AK