[zaloguj się]
[pdf]

EUTYCHIJAŃSKI (4) ai

ewtychijański (3), eutychijański (1); ewtychij ański SkarJedn (3); eutychijański SkarŻyw.

Teksty nie oznaczają é; a jasne.

Fleksja
sg
m Aewtychijanski n Aewtychijański(e)
pl
G eutychijańskich

sg m A ewtychijanski (1). ◊ n A ewtychijański(e) (2). ◊ pl G eutychijańskich (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „eutychijanin” (4):
a. Dotyczący sekty monofizytów uznającej jedną naturę Chrystusa (2): Ná tym S. Zborze gdy oycowie S. trudną rzecż bárzo z táiemnic wiáry náſzey/ około wyznánia nátur dwu á iedney perſony w zbáwićielu Pánie náſzym/ niemogli ſię wypráwić z onych trudnośći y chytrośći Neſtoryáńſkich y Eutychiáńſkich/ áſz im był cżytány liſt y wyznanie wiáry Leoná Papieżá SkarŻyw 318.
Wyrażenie: »ewtychijański błąd« (1): po cżwartym Zborze Kálcedońſkim Iákob nieiáki Zánzalus názwány Syryánim / Ewthychiáńſki błąd/ ktory iednę náturę w Chryſtuśie y zmieſzánie boſtwá z cżłowiecżeńſtwem kłádzie/ w Sjriey rozmnożył. SkarJedn 306.
b. Dotyczący sekty monoteletów uznającej jedną wolę Chrystusa (2):
Wyrażenie: »ewtychijańskie kacerstwo« (2): Bo Biſkupi oni/ iedni z omylnośći/ drudzy z vporu j kwoli Ceſarzom obrázoborſkie y Ewthychiáńſkie/ około iedney woley w Chryſtuśie/ kácerſtwo iuż ná ſzoſtym Zborze potępione pocwirdzili. SkarJedn 198, 169.
Szereg: »monotelicki abo ewtychijański« (1): [cesarze carogrodzcy] nawięcey przed śiodmym zborem Monothelickie ábo Ewtychyáńſkie kácerſtwo wznawiáiąc [...] rozmnażáli SkarJedn 169.

Synonim: b. monotelicki.

AK