[zaloguj się]

EWIKTOR (11) sb m

-ik- (8), -ic- (3).

e jasne; -t(o)r, -tor- : -tór- SarnStat (5 : 2),

Fleksja
sg
N ewiktor
G ewiktora
I ewiktorem
L ewiktorze

sg N ewiktor (3).G ewiktora (5).I ewiktorem (2).L ewiktorze (1).

stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

praw. Osoba, odpowiadająca w sądzie za pozwanego z tytułu istniejących wobec niego zobowiązan, gwarancji lub współodpowiedzialności za przestępstwo; auctor, manceps Cn [evictorzachodca BartBydg] (11): Ilekroć v ſądu w ſpráwách dotkliwych [...] kto będźie obwinión/ á potym páná álbo złoczyńcę/ álbo towárzyſzá będźie miánował/ y będźie twiérdźił/ że zá iego roſkazániém to vczynił: á ón miánowány w téy ſpráwie przyſzedſzy wyſwobodźi ji twiérdząc/ iż vczynił zá iego roſkazániém: Vſtáwiamy/ iż ón pozwány wolno od ſądu będźie mógł odiśdź: á tákowa ſpráwá ma bydź przećiwko Pánu y ſprawcy tego złego vczynku obróconá [...] EVICTOR ma bydź w rodzáiu równy, y ku zapłáćie y dosyc vczyniéniu podobny. A dylácia ku poſtáwieniu iego ma bydź pozwolona SarnStat 581; Sióſtry/ ciotki nie wypoſáżoné [...] z tych dóbr/ któréby brácia ábo brátankowie zádłużéni do kreditorów vtráćili/ máią bydź przez té krédytory ábo poſſeſsory dóbr [...] wypoſáżoné: w czym wſzytkim dilácia ná ewiktora iśdź niéma kreditorowi: ále mu cáłe práwo z ewiktórem o obronę zoſtáwáć będźie. SarnStat 591 [idem 636], 95, 552, 579, 636, 1308.
Wyrażenie: »(dylacyja) na ewiktora« = odroczenie sprawy sądowej w celu powołania ewiktora (4): dilácia ná ewiktórá iśdź niéma kreditorowi SarnStat 591 [idem] 636, 772 [2 r.].

Synonimy: iściec, warownik, zachojca, zastępca, zastępień, zastępnik.

AK