[zaloguj się]
[pdf]

FABUŁKA (2) sb f

Oba a jasne.

Fleksja
sg pl
N fabułka
G fabułek

sg N fabułka (1). ◊ pl G fabułek (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Dem. od „fabuła” ‘bajka, przypowieść’ [fabella – bajka, wymysłek ludzki Mącz 113b; ‒ bajeczka Calep; bajka, powieść zmyślona o czym, baśń – fabella Cn] (2): A chceſzli ſie też poſmiać/ ázaſz nie znaydzieſz onych krotofilnych fábułek/ onych mądrych ludzi/ s kthorych ſie y nácieſzyć/ y náucżyć ſie záwżdy cżego możeſz. RejZwierc 173.
Przen: Wódka (1): Fábułká ráno śmieſzna: fundáment rádośći. Wodká modropłonąca/ co z niey rozum płynie KlonWor 69.

Synonim: bajeczka.

KK