[zaloguj się]
[pdf]

FARBOWANIE (10) sb n

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne; teksty nie oznaczają -é.

Fleksja
sg
N farbowanie
G farbowaniå
D farbowaniu

sg N farbowanie (4). ◊ G farbowaniå (3). ◊ D farbowaniu (3).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Nasycanie farbą, barwienie, kolorowanie; tinctus Mącz, Cn; tinctura Calep, Cn; infectus Mącz (9): Cortinate [...] Mieyſce fárbowánia gdzie wiele kotłów s fárbą ſtoyi. Mącz 66c; Tinctus [...] Wmaczánie farbowánie. Mącz 456b, 115c; Calep 877b, 1070a.

farbowanie czego (2): tego ziela [sukiennicy] nawięczey pothrzebuią ku farbowaniu ſukna. FalZioł I 64d, IV 52c.

Przen: Oszukiwanie, wikłanie spraw (1): á ſtronam ma być roſkazano/ áby o ſámey rzecży mowili iáſnie á poproſtu/ okrom wſzelákiego fárbowánia/ y wſzelákiego podeśćia [sine fuco omni omnique fallacia]. ModrzBaz 94v.
a. Malowanie, barwienie w celach kosmetycznych [kogo] (1):
Szereg: »farbowanie i barwienie« (1): Pigmentarius [...] Co ku fárbowániu y bárwieniu białych głów należy Mącz 300b.
*** Dubium (1): z Auguſtyná vkázuie inſze podobieńſtwo y przyſtoſowánie tego wćielenia to ieſt/ trzech Pánien iednę ſuknią maiących/ ktorą przedśię iednáż tylko obłocży: Tákże od Piotrá Ianá y Andrzeiá/ ktory fárbuią Andrzejá/ á iż to fárbowánie ná ſámym Andrzeiu zoſtáwa. Cżáłaż to bayká. CzechEp 168.

Synonimy: barwienie, malowanie.

Cf FARBOWAĆ

IM