[zaloguj się]
[pdf]

FIG (7) sb m

fig (3), fik (2), ficus (2) FalZioł (3 : 2 : 2).

Fleksja
sg
N fig
A fig
I fiki(e)m
inne sg N (lat.) - ficus

sg N fig (1). ◊ A fig (4). ◊ [I fiki(e)m.] ◊ (lat.) N sg ficus (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI ‒ XVII w. s.v. figa, fik.

lek. Wrzód kiłowy w kiszce stolcowej [ficus pro morbo – krosty niejakie, które pospolicie na brodzie, na głowie i na inszych miejscach, gdzie włosy są, około zadku rostą, węgry podobno, jako niektórzy zową Mącz 125d; szyszka, w siedzeniu wrzód – ficus Cn] (7): Lekarzſtwo na wrzod ktori bywa w zadku/ zową gi po łacinie Ficus. FalZioł V 107v; wziąć á przyłożyć go na kęs bawełny, iakoby na kſtałth plaſtru/ á na ten Fic przyłożyć y przywięzać. FalZioł V 107v; Fig wyraſta w zadku proſto iakoby figa cżarny FalZioł V 108v, II 12c, V 92v, 107v, 108v; [o wrzedzie wychodnym/ Ktory Fikiem zową/ á zgrubá rzytny wrzod SienHerb 553a].

Synonimy: »rzytny wrzod«, »wrzod wychodny«, »wrzod zadkowy«.

AK