[zaloguj się]
[pdf]

FIGLARZ (5) sb m

a pochylone.

Fleksja
sg pl
N figlårz figlårze
G figlårz(o)w
D figlårz(o)m

sg N figlårz (2). ◊ pl N figlårze (1). ◊ G figlårz(o)w (1). ◊ D figlårz(o)m (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

1. Zwodziciel, matacz, oszust, krętacz; deceptor Cn (4): (marg) Vrzędniczy zyemſcy (—) Nuż záſię tych figlarzow/ co wámi władáią/ To ich tám wſzędy v nas [w piekle] pełne kąty máią. RejWiz 161v, 168v; Y rozumiał temu Pan/ iż thym iáko cukrem ten figlarz á then ſtáry miſtrz [czart] wſzytek narod ludzki miał odwabiáć od niego RejPos 72.
W przen (1): Nád ktorymi Płánetá s ſwoim przyrodzeniem Stánie/ też go ſpráwuie wnet ſwoim ćwicżeniem. [...] Ale wiem żeś podobno przed tym kiedy ſłychał/ Iż iedno tym figlarzom [tj. planetom] Pan mocy po kres dał. RejWiz 148.
2. Aktor, kuglarz, mim; ethiologus, histrio, ludius, mimus, scenicus ioculator, orchestopalarius, pantomimus, gesticulator Cn (1): Ethologus – Figlarz wirazucij przez łaſzkowanie ludskie obiczaie, ktore, chocz milczij, rozumiecz mozeſz. Calep 374b.

Synonimy: 1. podstępca, szalbierz; 2. kuglarz.

IM