[zaloguj się]
[pdf]

FIGOWY (74) ai

figowy (70), fikowy (4); fikowy RejPos (2), figowy: fikowy Calep (4 : 2).

-ow- (24), -ów- (1); -ow- : -ów- Mącz (18 : 1).

Fleksja
sg
mNfigowy fNfigowå nNfigow(e)
G G Gfigow(e)go
D D Dfigow(e)mu
A A Afigowé
I I Ifigowym
pl
N subst figow(e)
G figowych
A subst figow(e)
I m figow(e)mi

sg m N figowy (9). ◊ f N figowå (1). ◊ n N figow(e) (20). ◊ G figow(e)go (13). ◊ D figow(e)mu (2). ◊ A figowé (15), -é (4), -(e) (11). ◊ I figowym (5). ◊ pl N subst figow(e) (3). ◊ G figowych (2). ◊ A subst figow(e) (3). ◊ I m figow(e)mi (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Przymiotnik od „figa”; ficariust ficulneus Mącz, Calep, Cn; ficulinus Mącz; ficulnus Cn (74): Ficarius ‒ Do figoro [!] przinalezący, figowy. Calep 417b, 417b.
a. Przymiotnik od „figa” ’drzewo’ (67): Cżemn [!] od zbytniego iedzenia fig wſzy ſie mnożą. Odpo. Bowiem owoc figowy richło ſie zagnije. GlabGad I6; poználi że byli nágiemi/ y ſplotli liśćie Figowe/ á pocżynili ſobie ſzorce. BibRadz Gen 3/7; Ficetum, Figowy ſad Mącz 125d, 125d, 149d, 260d; SkarŻyw 261; Calep 417a.
Wyrażenia: »figowe drzewo« = ficus Murm, Mymer1, Mącz, Vulg [szyk 33 : 22] (55): Podle morzá ſobie chodził: Y nálazł drzewo figowe/ Miáło iuż iábłká gotowe BierEz Q; OpecŻyw 73v [3 r.]; OpecŻywSandR nlb 3; Murm 106; Ficus. Feygenbaum. figowe drzewo Mymer1 19v; Iezu kthorys figowemu drzewu podle drogi iedno telko liſcie maiączim przez owoczu/ złorzecżył. TarDuch B7, B6v; FalZioł IV 52d; LubPs Yv; RejWiz 34; Drzewo Figowe wydáło figi ſwoie Leop Cant 2/13, Os 9/10; RejZwierz 116v; Ieżus rzekł figowemu drzewu/ Niechżeć nikt ná wieki nie vżywa owocu z ćiebie BibRadz Mar 11/14, Mar 11 arg, 13, 20, 21, Luc 21/29; vcżynili ſobie winniki z liścia drzewá Figowego. BielKron 1v, 50v; Glareosa amat ficus, Figowe drzewo ná piaſcziſtich kámieniſtich mieyſcách ſie płodźi. Mącz 146b, 125d [5 r.], 212b, 360b, 436a; SienLek 217, Xv; LeovPrzep G3; Drzewo figowe s przyrodzenia dawá záwżdy s ſiebie owoc wdzięcżny á ſmácżny RejAp 64, 62v, 64 [2 r.]; Pátrzcie ná drzewo Fikowe RejPos 4v, 6; RejZwierc 201v; SkarŻyw 369, 383; LatHar 356; Miał niektory człowiek figowe drzewo ſzczepione w winnicy ſwoiey: y przyſzedł ſzukáiąc ná nim owocu/ y nie nálazł. WujNT Luc 13/6, Matth 21/19, 21, s. 89, Matth 24/32, s. 252. Cf »ejiptckie drzewo figowe«, »leśne figowe drzewo«, »figowe drzewo płone«.

»płonka figowa« = sycomorus Vulg (2): było [...] drzewá Cedrowego iáko płonek Fygowych/ ktore roſtą po polu w wielkiey obfitośći. Leop 2.Par 1/15, Is 9/10.

»ejiptckie drzewo figowe; figowe drzewo w Egipcie« = sycomorus Mącz, Calep (1 : 1): Mącz 436a; Sycomorus ‒ Fykowe drżewo w Aegypczie, item, Fikomorowe drżewo. Calep 1039a.

»leśne figowe drzewo« (1): Sycomorus, Leśne figowe drzewo Mącz 436a.

»fikowe drzewo płone« (1): Caprificus – Fikowe drzewo płone. Calep 162a.

Przen (2):
Wyrażenie: »figowy listek, winnik« = argumenty, pozorne racje, zakrywające istotę rzeczy [szyk 1 : 1] (1 : 1): gdybyś ty ná to bacżenie iákie miał/ á cálebyś ſie ná Bożą opatrznośc ſpuſzcżał: tedybyś nigdy tákowych figowych liſtkow Adámowi y Ewie zwycżaynych nie vżywał CzechRozm 231v; Iáko tedy názwawſzy mię z gorliwośći beſtyą/ dał I. M. tego o ſobie wedle wiáry y poſtępku ſwego ſpráwę: tákże też y tu bieląc Murzyná nie wybielnego/ názwawſzy mię y z bráćią moią Antychriſtem/ chce winnikámi onemi figowemi/ ktorych y Adám z Ewą vżywał/ okryć od Antychriſtoſtwá Papę ſwego Rzymſkiego. CzechEp 324.
b. Przymiotnik od „figa” ’owoc’; ficarius Mącz (5): Fiscina ficorum, Figowy koſz Mącz 128d; Sycophanta, significat ficorum comestor, Zárłok figowy Mącz 436b; Ficariae crates, Figowy koſz Mącz 125d, 267d; Cenchramides ‒ Ziąrnka figowe. Calep 178a.

Cf FIGOWATY, FIKOMOROWY

AK