Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: FLANCOWANY

Następne hasło: FLANDRA »

FLANDERKA (1) sb f

Fleksja

	sg	pl
N	flunderka	flanderki
I		flanderkami

[sg N flunderka.] ◊ pl N flanderki. ◊ [I flanderkami.]

Pierwsze a oraz e z tekstów nie oznaczających d oraz e; końcowe a jasne.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Znaczenia

1. [Dem. od „flandra”]
2. Rodzaj obuwia, sandał
3. [Blaszka służąca do ozdoby stroju]

1. [Dem. od „flandra”; passer fluviatilis, platessa, rhombus piscis Cn: Flundrá/ et Flunderka/ dim: Passer, Platessa Volck Fffv.]

2. Rodzaj obuwia, sandał: Solea, Calceamenti genus, quo solae obteguntur plantae, ceteris partibus nudis relictis, ansulis tantum quibusdam in superiore parte coeuntibus revinctum, quod solo pedis subjiciatur. [...] Flanderki, ſotuliari. Calep 988b.

3. [Blaszka służąca do ozdoby stroju: mieszek ze srebrnymi flanderkami InwMieszcz 55.]

Synonim: 2. sotular.