[zaloguj się]
[pdf]

FLANDRA (4) sb f

flandra, [flundra].

Oba a jasne.

Fleksja
sg pl
N flundra
A flandry

[sg N flundra.] ◊ pl A flandry.

Sł stp brak, Cn: flądra, Linde XVIII w.

Flądra, gatunek ryby morskiej; passer fluviatilis, platessa, rhombus piscis Cn: Gdy [człowiek dobry i nie na zbyt chciwy] ma Płoćicę/ Kleńcá/ Sżcżukę/ Liná. Kárṕ/ Okuń/ Káráś/ Kleſzcż mu nie nowiná: Nie dba o Dorſze/ Sżtokfiſze/ Báleny/ Flándry/ Mureny. KlonFlis B4; [Flundrá/ et Flunderká/ dim: Passer, Platessa Volck Fffv.]

Synonim: płaszczka.

Cf FLONDER

TZ