[zaloguj się]

FLINK (1) sb m

Fleksja
sg pl
N flink flinki

sg N flink.[pl N flinki.]

stp, Cn brak.

Raz, uderzenie: Percussio – Vderzenie, flink. Calep 776b; [Ták zewſząd uſtáwicznie lecą ſtrzały gęſté/ W ſzyſzak około głowy brzęczą flinki częſté [strepit adsiduo... tinnitu galea] VergKoch 271 (Linde).]

Synonimy: raz, uderzenie.

TZ