[zaloguj się]
[pdf]

FORMOWANIE (3) sb n

Oba o oraz a jasne; e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N formowani(e)
G formowaniå

sg N formowani(e) (2). ◊ G formowaniå (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Nadawanie czemuś określonego kształtu; tu o kształcie liter i formie pisowni; formatio, formatura verborum, fictura verborum Cn (1): [języki germańskie] obiecádło tóſz máią co y Láćinnicy, krom formowánia liter y piſánia, któré ſobie nácia kożda iáko chce y vmié wymyśla. [...] Náſz [język] téżma /ſch/ Niemieckié, ále iuż inſzym ſpoſobem ná /ſz/ odmienione. JanNKar Dv.
2. Urabianie, kształtowanie czegoś według wzoru; czynienie podobnym (1): Conformatio, Xtałtowánie/ Formowánie/ Przirownánie. Mącz 134b.
3. Wyrażanie, okazywanie, odtwarzanie (1): Ethopoeia, Formowánie álbo. Náſládowánie cudzich obyczáyów Mącz 108d.

Cf FORMOWAĆ

IM