« Poprzednie hasło: FORTUNNIĆ | Następne hasło: FORTUNNY » |
FORTUNNIE (71) av
o oraz e jasne.
comp fortunni(e)j (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
Znaczenia
Pomyślnie, szczęśliwie, z powodzeniem; feliciter Mącz, Calag; prospere Mącz, Vulg; auspicato, beate, fauste, fortunate Mącz (71): Y inſze rzeczy wſzythki ktore ſą weſole a rozkoſzne: fortunnie mogą byc [w tym dniu] ſprawowane. FalZioł V 53; KlerWes A2; BielKom B; FOrtunnye mye rácż prowádzić ná gośćiniec práwy/ Abych z roſkazánim twoim zgadzał ſwoye ſpráwy LubPs aa6v, aa3v; kámień ſie roſpadł/ Ná ktorym ſtał/ áż nędznik ná koláná przypadł [...] Pan Bog iż nie ſpadł fortunnie mu zdárzył. RejWiz 108v; Iedź á ćiągni forthunnie/ bo dać Pan Bog nieprzyiaćielá w ręce Krolewſkie. Leop 3.Reg 22/15, 3.Reg 22/12; BibRadz Iudith 8/23 [34]; wybran Dáryus ná kroleſtwo Perſkie/ ktore potym fortunnie ſpráwował BielKron 116; Ceſarz Iulius walcżył fortunnie w Egipcie BielKron 139v, 242y, 260v, 427v, 428v; Bonis auspiciis eas, meliori auspitio redeas, Boże day ábyć ſie fortunnie ná dródze wodźiło/ á yeſzcze fortunniey k nam ſię prziwrócił. Mącz 21d; Salva venia fortunae, Zá dobrym ſzczęśćim/ fortunnie. Mącz 366b, 26a, 124v, 135a, 378a; Ten iedno ſobie tu fortunnie żywie/ Kto w wolnym ſtanie tu mieſzka poććiwie. RejZwierc 229; BiałKaz H2v, L2; będzye me wołánie Do Bogá ábyć ná wſzem tu fortunnie ſzcżęśćił PaprPan B2; pogány dość mężnie y fortunnie biyą PaprPan E3v; LVcius ſpołem z brátem ácż pocżćiwie żyli/ Y Ceſárſtwo fortunnie y mądrze rządzili/ Snadź náſzy Vhrowieccy lepſze ſzcżęſcie máią PaprPan T, Dd4v, Ee2v, Ffv; KochPieś 13; SLiczna Piëris (która piérwſzé rymy moię Fortunnie niech záczyna) KochPropKKoch 3; PaprUp A4; P2v; GrochKal 4, 6, 26; LatHar 578, 682; nie przeſtánę Páná Bogá prośić niegodna/ áby W. K. M. z przymnożeniém zdrowia dobrégo długo á fortunnie nam pánowáłá SiebRozmyśl A2; PowodPr 29; Wiátrom także zdrowie ſwe y ſkárby zlećiwſzy. Ktore ią do Afryki fortunnie przybiły/ Y ná wodzie iey także po myſli ſłużyły. PudłDydo A2v, A4v; RybWit Av, A2v.
Zwrot: »fortunnie się (po)wodzić, szancować [komu]« [szyk zmienny] (13 : 1): A iż bożą chwałę wyſſoce miłuie/ Przeto mu ſie wſzitko fortunnie ſzantzuie. KlerPow 3; LibLeg 6/55v, 10/148v; Leop 2.Mach 12/11; BibRadz 1.Reg 22/12; Był Saul s przodku dwie lecie dobrym á ſpráwiedliwym krolem/ Bogá ſie boiąc/ przeto ſie mu fortunnie wſzytko wodziło. BielKron 64v, 58v, 165, 297; Boże dayći ſie ná wſzem fortunnie powodźiło. Mącz 320b, 21d; Nietylo około domowych rzecży fortunnie śię wam powodźiło. Ale teſz y vwoiennych potrzebách Pan Bog was ſzcżęśćił BiałKaz D2, L3; Phil K4, Q2.
Szeregi: »dobrze i (a) fortunnie« (5): WAndá iedyna corá Grákuſowá [...] ná kſięſtwo Polſkie wybraná/ ktore thák dobrze á fortunnie ſpráwowáłá/ iako iedná Pentezylea álbo Ortigia BielKron 340v, 10, 169v, 178v; bene cecidit aut feliciter, Dobrze á fortunnie ſie przitráfiło. Mącz 29a.
»fortunnie, (a, i) szczęśliwie« [szyk 5 : 4] (9): LibLeg 6/55v; Bonis auspiciis, Fortunnie. Szczęśliwie. Mącz 21d, 21d, 23d, 120a, 133a, 327c; Calag 250a; prośił Bogá áby we wſzytkim ták ſzcżęſliwie y fortunnie powodziło ſie Athenienſom Phil K4.
Synonim: szczęśliwie.
Cf NIEFORTUNNIE
AK