[zaloguj się]
[pdf]

ADAMITA (6) sb m

Wszystkie a jasne.

Fleksja
pl
N adamitowie, adamite
G adamit(o)w
A adamity

pl N adamitowie (1) BielKron, (lat.) adamite (1) KromRozm I. ◊ G adamit(o)w (3). ◊ A adamity (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w.

Członek sekty gnostyków powstałej w II w. (6): TEgo cżáſu ſektá Adámitow byłá/ Bogu y ludzyom brzydliwa BielKron 185, 185 [2 r.], 468v; A tym [Iż wszystki rzeczy czyste czystym Tit 1/15] Adamithe: ktorzy ſye miedzy ſobą mnożyli/ błędu ſwego podpyeráli KromRozm I M2; Co było ſproſtnyeyſſego nád Cerdoniany/ Gnoſtyki/ Valentyniany [...] Adámity KromRozm III Cv.

Cf ADAMIJANIN

TG