Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: FURMANKA

Następne hasło: FURMAŃSTWO »

FURMAŃSKI (2) ai

furmański (1), formański (1); furmański Mącz; formański RejAp.

a jasne; o prawdopodobnie pochylone (tak w forman).

Fleksja

sg
m	N		n	N	furmański(e)
m	A	fórmański	n	A

sg m A fórmański (1). ◊ n N furmański(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Znaczenia

Przymiotnik od „furman”; należący do furmana; należący się furmanowi (2)

Przymiotnik od „furman”; należący do furmana; należący się furmanowi; meritorius, vectorius Cn (2):

Wyrażenia: »myto furmańskie« (1): vectura, Furlon/ myto zwłaſzczá furmáńskie álbo przewóz. Mącz 477b.

»formański woz« = meritorium vehiculum Cn (1): bo byś chciał zrownáć kſięgi dekretálſkie/ Konciliyſkie/ Sinodálſkie s ſtárym á z nowym Zakonem/ to ieſt/ z Biblią ſwiętą/ tedyby ią máłuczkiemi kſiąſzkámi przećiwko tám tym przezwáć mogł/ gdyżby ſie thám thy ledwe ná formáńſki woz włożyć mogły. RejAp 88v.