« Poprzednie hasło: GAIĆ | Następne hasło: [GAIK] » |
[GAIĆ SIĘ vb impf
a prawdopodobnie jasne (tak w gaić).
inf | gaić się | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | pl | ||
3 | gai się | gają się |
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | n | gajęło się |
inf gaić się. ◊ praes 3 sg gai się. ◊ 3 pl gają się. ◊ praet 3 sg n gajęło się. ◊ part praes act gając się.
Sł stp, Cn, Linde brak.
gaić się od kogo: Ku żywności drew muszą kupować i gaić się od ziemian LustrPom 128.
gaić się na co: Tego roku gajęło się ich na jezioro 14 przez ośmnaście niedziel. LustrRaw 128, 195; Na chmiel, kiedy się zrodzi, gają się, a ten, który się gai, dawa półtory ćwiertnie chmielu miary poznańskiej LustrWpol 142, 254; Dostawa się wrąbu leśnego od ludzi, którzy się gają na susz i na leżałe drzewo de villis temu imieniu przyległych LustrLub 50; LustrMalb 142; LustrPom 68. Cf gaić się do czego na co.
gaić się do czego na co: Są lasy na tej dziedzinie, do których się ludzie obcy na drwa suche gają. LustrKrak 32; LustrRaw 174; LustrWpol 254.
gaić się do czego cum inf: Do tego boru gają się kowale tlić węgla. LustrRaw 128.
Cf GAJENIE]
KW