[zaloguj się]
[pdf]

GARDLINA (8) sb f

Oba a jasne.

Fleksja
sg
N gardlina
G gardliny
A gardlinę
I gardliną

sg N gardlina (4). ◊ G gardliny (1). ◊ A gardlinę (2). ◊ I gardliną (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Sztywny, ciasno związany snop słomy używany do pokrywania dachów, ocieplania ścian itp.; glossus BartBydg; culmorum aqualium fascis Cn (8): Glossus, gardlyna BartBydg 65b; A kiedy deſzcż/ tedy wſzędy opátrzyć/ áby gdźie nie ćiekło: á gonty/ gwoźdźie/ záwſze w dworze mieć/ y gárdlinę. GostGosp 22; Pieſza robotá ma bydź we złą drogę/ w niepogody: [...] kopániná/ grodza/ gárdliny wiązánie/ drew rąbánie GostGosp 76; W glinę poſzyway gárdliną álbo trzćiną GostGosp 96, 46, 96 [2 r.], 167; [sloma abo gardlyna, zdzblo, Rzzysko, Myrzva, pazdzyerze stipula ReuchlinBartBydg G6 marg].

Synonim: kłoć.

MM