[zaloguj się]
[pdf]

1. KŁOĆ (2) sb f

Tekst nie oznacza ó.

Fleksja
sg
G kłoci
A kłoć

sg G kłoci (1). ◊ A kłoć (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XVIII w.

Sztywny, ciasno związany snop słomy, używany do pokrywania dachów; culmorum aequalium fascis Cn (2): Po obiedzie ſie do gumienká przechodzić dopátrzyć ſie ieſli dobrze wymłacáią/ ieſli kłoć wytrząſáią/ ieſli ſłomę dobrze vkłádáią RejZwierc 111; Ieſteś álchimiſtá práwy/ Skłoći mierzwá twoy bránt práwy. RejZwierc 231v.

Synonim: gardlina.

MM