![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: (GARNCARZOW) | Następne hasło: [GARNCZANY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GARNCOWY (3) ai
a oraz o jasne.
Fleksja
| sg | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| m | N | garncowy | f | N | garncowå |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | garncowi |
sg m N garncowy (1). ◊ f N garncowå (2). ◊ [pl N m pers garncowi.]
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI w.
Znaczenia
Przymiotnik od „garniec” (3):
a. Przymiotnik od „garniec” ‘naczynie’; ollaris Mącz; congialis, congiarius Cn (2): Ollaris, Gárncowy/ co ku gárncowi należy. Mącz 262d, 271b.
[Wyrażenie: »skorupa garcowa«: Widzielim górę barzo wielką; [...] a ona góra [z] skorup garcowych. RywKsięgi 227.]
[Przen:
Wyrażenie: »przyjaciel garncowy« = lubiący zjeść na cudzy koszt: Zaſyę przyiaciele kuchenni abo gárnczowi [...] wſzyćkiego ſye dla brzuchow ſwych rádzi podeymą/ y wſſycko wyętz chwalą LorichKosz 47 (Linde).]
b. Przymiotnik od „garniec” ‘miara’ (1): Cyathus (ciathus) corczak; cyathus, parvus cyphus ad bibendum, konew garnczova, et est tertia pars sextarii BartBydg 28.
HG, KO