[zaloguj się]

GĄSZCZENIE (1) sb n

gąszczenie, [gęszczenie].

Fleksja

N sg gąszcz(e)nié.

stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Rzeczownik od nie zaświadczonego u nasgęścić się”; zagęszczanie się, krzepnięcie: Coagulatio ‒ Gąſzczenię. Calep 209a.
2. [Rzeczownik odgęścić”; zagęszczanie: Gęſzcżenie włoſow ták może być ſpráwiono SienHerb 496a (Linde s.v. gęścić).]

Cf GĘŚCIĆ, [GĘSTWIENIE]

HG