[zaloguj się]

GŁUCZEĆ (2) vb impf

głuczeć a. głuczyć (2).

Fleksja

3 sg praes głuczy (2).

stp, Cn, Linde brak.

Huczeć, hałasować (z czes. hlucͮeͮti) (2): Ieſt ieden dom chwalebny/ [...] a then dom záwżdy głucży [gluczy I wydanie] [...]. Dom ieſt rzeká ienſz głucży HistRzym 24.

MM