[zaloguj się]
[pdf]

GNAT (4) sb m

a pochylone.

Fleksja
sg pl
G gnåt(o)w
A gnåt gnåty

[sg A gnåt.] ◊ pl G gnåt(o)w (2). ◊ A gnåty (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI ‒ XVIII w.

1. Kość; os, ossum Cn (4): Wźiąwſzy ſto wołowych gnatow: Ná ołtarz Bogu położył BierEz I2v; RejWiz 19.
Wyrażenie: »gnaty trupie« = szkielet (1): y kopano tham ze pod kadzia y nalyezyono wſſuknye gnathi trupye LibMal 1544/89v.
Szereg: »kość albo gnat« (1): Warz w wodźie kośći álbo gnaty ćielęce SienLek 84v.
2. [Kawał, odcinek, tu: przeznaczony do urobku w kopalni soli: Kładą na każdy gnat podnożny ‒ z którego się dzielą 2 bałwany [...] — po 3 łokcie LustrKrak 96.]

Synonim: 1. kość.

Cf ZŁOMIGNAT

MM