[zaloguj się]

GNIJENIE (2) sb n

Fleksja

D sg gnij(e)niu (2).

stp, Cn, Linde brak.

Uleganie procesowi rozkładu na skutek działania bakterii; tu w odniesieniu do procesu chorobowego ciała żywego (2): Też czini wonią prijemną vſt y gnijeniu broni á nadewſzytko poſila Sercze y vweſela/ á ſthądże gnijeniu niedopuſzcża. FalZioł III 3a.

Synonimy: padanie, ropienie.

Cf GNICIE, GNIĆ, GNIŁOŚĆ

MM