[zaloguj się]
[pdf]

GOJĄCY (21)part praes act

o prawdopodobnie jasne (tak w goić).

Fleksja
sg
mNgojący fNgojącå, gojąc(a) nN
G Ggojącéj G
Agojący Agojącą Agojąc(e)
I Igojącą I

sg m N gojący (2). ◊ A gojący (1). ◊ f N gojącå (6), gojąc(a) (3). ◊ G gojącéj (4); -éj (2), -(e)j (2). ◊ A gojącą (3). ◊ I gojącą (1). ◊ n A gojąc(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Leczący obrażenia lub schorzenia (zwłaszcza zewnętrzne); zabliźniający; cicatricem inducens Cn (21):
a. Mający właściwości lecznicze (20): ma też mocz ocieraiączą y wyſuſzaiączą ran/ á tak y goiączą. FalZioł I 38d; SienLek 151v marg.

W charakterystycznych połączeniach: gojący(-a,-e) język, lekarzstwo, moc (2), plastr; gojący mocnie.

Wyrażenia: »maść gojąca« [szyk 13 : 2] (15): FalZioł V 74v, 109v, 110v; Máść wſzelákiemu ſadzelowi goiąca SienLek 128; Ale ku goieniu muśi inéy máśći goiącéy przykłádáć SienLek 130v; Máść goiąca ná wſzelákié otwory/ rány álbo ſadzele SienLek 161v, 118, 121, 128, 150v, 153, 162, 162v [2 r.]; Drugim áby ią [duszyczkę] cieſzyli/ á iáko máſcyą goiącą/ zákłádáli ty młodośći nędzne krewkiego cżłowiecżeńſtwá twego/ ſwiętemi á miłośćiwemi obiethnicámi iego/ y odkupieniem iego. RejPos 211.

»gojący rany« (2): Też gdy ieſth zielona ozanka ma mocz goiączą rany FalZioł I 37b, V 109v.

Szeregi: »lekarski a gojący« (1): Cżemu pies ma ięzik lekarſki á goiąci, á zaſię v konia ieſt ſzkodliwy y drażniąci rany. GlabGad C5.

»spajający i gojący« (1): Lekarzſtwo ſpaiaiącze y też richło goiącze/ to ieſt prochem zaſypuiącz/ albo plaſtr vcżyniwſzy: przykładać FalZioł V 102v.

b. Wykonujący zabiegi lecznicze (o ludziach) (1):
Wyrażenie: »rany gojący« (1): Vulnerarius ‒ Barwierz, rani goiaci. Calep 1147b.

Cf GOIĆ, GOJNY

ZZa