[zaloguj się]

GOŁOCIĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja

inf gołocić się.

stp, Cn, Linde brak.

Pozbawiać się majątku, ubożyć się: Te condeſcenſiȩ záchowuią Práktykowie in vſu, ſtrzégąc tego, áby mąż nie był ták mulieroſus, żeby miłuiąc żonę ſwą, miał ſie do ſczętu ſam gołoćić. SarnStat 1270.

Formacje współrdzenne cf GOLIĆ SIĘ.

ZZa