[zaloguj się]
[pdf]

GONCIANY (1) ai

gonciany, [gońciany].

-a-, [-å-].

Fleksja

N sg m gonciany.

Sł stp brak, Cn s.v. gontowy, Linde XVI – XVII w.

Przymiotnik od „gont”; scandularis Mącz, Cn; scindularis Cn: Tectum scandulare, Gonciány/ ſzkudlány dách. Mącz 370d; [Gońćiany/ Scandularis Volck Fff4, 564.]

Synonim: szkudlany.

Cf GONTOWY

ZZa