[zaloguj się]
[pdf]

GORNIE (5) av

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie pochylone (tak w gorny); e jasne.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z tych samych przykładów) s.v. górno.

1. Wspaniale, butnie, wyniośle, pysznie, dumnie, z wysoka (4): godzi ſie aby gi [obyczaj] záwſſe pánowie ſláchtá myeli/ vſtępuyąc á vchodząc wtym inſſym ludzyom/ kthorzy z wyſokyego cżołá/ gornye dzyeći ſwoye przyodzyewáyą/ przeſadzáyąc ſie nád inſſe GliczKsiąż F3v, E5v.
Zwrot: »gornie mowić« = magnifice loqui Modrz (2): káżdy o ſwych rzecżách gornie mowił/ á ieden drugiego niesłuchał ModrzBaz 52v, 23.
2. Wysokim tonem albo głośno (1): Gdy ieden głos gornie idźie/ drugi zniżyć ſię muśi SkarKazSej 676b.

Synonimy: 1. butnie, chełpliwie, chłubliwie, pysznie, sławnie, znamienicie.

Cf GORNO

ZCh