[zaloguj się]

GORNO (1) av

Pierwsze o pochylone, końcowe jasne.

stp brak, Cn s.v. dołem: nie gorno, Linde XVIIXVIII w.

Wyniośle, dumnie, z wysoka: Lecz mówiłám chcąc ná nim to práwie wymęczyć Górno/ ktemu z furią/ zkąd ſie pocżął ſmęćić. GosłCast 50.

Synonimy cf GORNIE

Cf GORNIE

ZCh