GORNO (1) av
Pierwsze o pochylone, końcowe jasne.
Sł stp brak, Cn s.v. dołem: nie gorno, Linde XVII – XVIII w.
Wyniośle, dumnie, z wysoka: Lecz mówiłám chcąc ná nim to práwie wymęczyć Górno/ ktemu z furią/ zkąd ſie pocżął ſmęćić. GosłCast 50.
Synonimy cf GORNIE
Cf GORNIE
ZCh
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}