Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ALIENACYJA

Następne hasło: (ALIENOWAĆ) »

ALIENATA (2) sb pl t

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja

A alienata (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

praw. Dobra pozbyte, tj. przekazane drugiej osobie w drodze umowy (2)

praw. Dobra pozbyte, tj. przekazane drugiej osobie w drodze umowy [alienare Łac śr] (2): A ináczéy [tzn. jeżeli przyczyn słusznych alienacji nie było] álienátá/ práwem rekuperowáć ſucceſſoribus záwżdy wolno będźie SarnStat 182, 210.

Cf ALIENOWANY