« Poprzednie hasło: GRODZIĆ | Następne hasło: GRODZIEC » |
GRODZIĆ SIĘ (2) vb impf
Zawsze się.
o prawdopodobnie jasne (tak w grodzić).
Fleksja
inf | grodzić się | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
3 | grodzi się |
inf grodzić się (1). ◊ praes 3 sg grodzi się (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
Przyozdabiać się, otaczać się czymś [czym] (2): y kożdy kthemu przyſtánye yáko rozumyem/ iż wyelka yeſt rzecż potomſtwo myeć/ á nim ſie grodzić GliczKsiąż C5v; Záraz tedy z vbyory á pożądliwoſcyą wſſytko ſie złe wſſcżęło/co wſſytko ći myedzy ludzye wnyeſfli/ ktorzy ná roſkoſz á wyſokie wzyęcya ápetyt myeli/ żeby im doſtawáło tego/ cżyni ſie roſkoſz bárzo rádá grodzi. GliczKsiąż E8v.
Formacje współrdzenne: ogrodzić się, przegrodzić się, zagrodzić się; wgradzać się, zagradzać się.
MM