[zaloguj się]

GROMCA (1) sb m

Fleksja

N sg gr(o)mca.

stp, Cn brak, Linde XVIIXVIII w.

Pokonujący w boju, zadający klęskę komuś, pogromca: KRolewic Polſki Włádyſław rzeczony, Męſtwem, dzielnośćią, ſczodrze ozdobiony. Krol dwoygá kroleſtw, y gromcá ſrogiego Biſurmániná Turczyná brzydkiego. KlonKr E4.

Cf GROMICIEL

ZZa