![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [GROMIĄCY] | Następne hasło: GROMIĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GROMICIEL (1) sb m
Fleksja
N sg gr(o)mici(e)l.
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Pokonujący w boju, zadający klęskę komuś, pogromca: Zygmunt to ſtáry: ten iáko krol práwy Lechom poddánym był ná wſzem łáſkáwym. [...] Moſkwy, Wołochow, y Tátárow brzydkich. Gromićiel męzny: inſze przećiwniki, Poczynił Polſcze wieczne, hołdowniki. KlonKr F2.
Cf GROMCA
ZZa