![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [GRUWAŹL] | Następne hasło: [GRUZEŁKA] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
GRUZ (1) sb m
Fleksja
A sg gruz.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Mieszanina pokruszonych cegieł, kamieni, grudek stwardniałego wapna; rudus, strage semiruti muri cumulatus locus Cn: Nie wſzytkoć mury wiodą máterią przednią. Z boków cegłę rumieńſzą/ y kámień ćioſány/ W pośrzodek ſztuki kłádą/ y grus brákowány. KochFr 35.
Synonim: rum.
ZCh