Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [GRZEBIONY]

Następne hasło: GRZEBOŁUSZKA »

GRZEBŁO (7) sb n

e oraz o jasne.

Fleksja

	sg
N	grzebło
G	grzebła

sg N grzebło (6). ◊ G grzebła (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

1. Przedmiot (prawdopodobnie w rodzaju szczotki, grzebienia lub po prostu coś o nierównej, chropawej, ostrej powierzchni) służący do oczyszczania z brudu ciała, często końskiego (4)
2. Narzędzie do rozgarniania żaru, pogrzebacz, hak (1)
3. Narzędzie gospodarskie, którego ostre zakończenia spulchniają, zgarniają ziemię (1)
4. Prawdopodobnie rodzaj szczotki do gremplowania wełny (1)

1. Przedmiot (prawdopodobnie w rodzaju szczotki, grzebienia lub po prostu coś o nierównej, chropawej, ostrej powierzchni) służący do oczyszczania z brudu ciała, często końskiego; strigilis Mącz, Calep, Cn; strigulum BartBydg; linteolum, pannus crassus fricando corpori, scalptorium, strigilium, tela cruda Cn (4): Strigulum, grzeblo, strigilis, instrumentum, quo purgantur equi, shropa BartBydg 151b; Strigmentum, Proch z grzebłá/ y wſzeláka zemkniona oskrobána nieczyſtość/ ſtrup/ plugáwſtwo. Mącz 421a, 420d; Calep 1010b.

2. Narzędzie do rozgarniania żaru, pogrzebacz, hak (1): Rutabulum – Grzebło. Calep 934a.

3. Narzędzie gospodarskie, którego ostre zakończenia spulchniają, zgarniają ziemię (1): Rastellum, grzeblo BartBydg 129.

4. Prawdopodobnie rodzaj szczotki do gremplowania wełny (1): tractula grzeblo BartBydg 23.

Synonimy: 1. szropa; 3. grabie.

Cf [GRZEBELEC]

ZCh