Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: (GRZEBIONY)

Następne hasło: GRZEBOŁUCHA »

GRZEBŁO (7) sb n

e oraz o jasne.

Fleksja

	sg
N	grzebło
G	grzebła

sg N grzebło (6). ◊ G grzebła (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

1. Przedmiot (prawdopodobnie w rodzaju szczotki, grzebienia lub po prostu coś o nierównej, chropawej, ostrej powierzchni) służący do oczyszczania z brudu ciała, często końskiego (4)
2. Narzędzie do rozgarniania żaru, pogrzebacz, hak (1)
3. Narzędzie gospodarskie, którego ostre zakończenia spulchniają, zgarniają ziemię (1)
4. Prawdopodobnie: Rodzaj szczotki do gremplowania wełny (1)

1. Przedmiot (prawdopodobnie w rodzaju szczotki, grzebienia lub po prostu coś o nierównej, chropawej, ostrej powierzchni) służący do oczyszczania z brudu ciała, często końskiego; strigilis Mącz, Calep, Cn; strigulum BartBydg; linteolum, pannus crassus fricando corpori, scalptorium, strigilium, tela cruda Cn (4): Strigulum, grzeblo, strigilis, instrumentum, quo purgantur equi, shropa BartBydg 151b; Strigmentum, Proch z grzebłá/ y wſzeláka zemkniona oskrobána nieczyſtość/ ſtrup/ plugáwſtwo. Mącz 421a, 420d; Calep 1010b.

2. Narzędzie do rozgarniania żaru, pogrzebacz, hak (1): Rutabulum – Grzebło. Calep 934a.

3. Narzędzie gospodarskie, którego ostre zakończenia spulchniają, zgarniają ziemię (1): Rastellum, grzeblo BartBydg 129.

4. Prawdopodobnie: Rodzaj szczotki do gremplowania wełny (1): tractula grzeblo BartBydg 23.

Synonimy: 1. szropa; 3. grabie.

Cf [GRZEBELEC]

ZCh