[zaloguj się]
[pdf]

GRZECZNIE (2) av

Pierwsze e jasne.

comp grzeczniéj (2); -éj (1), -(e)j (1).

Sł stp brak, Cn s.v. grzeczy, Linde XVII – XIX w.

Stosownie, właściwie, trafnie; accomodate, apposite, apte, bonum, euscheme, graphice, macte, probe, pulchre, scite Cn (2): Nieſłyſzelichmy nigdy/ páni náſza ćiebie Mówiąc grzeczniéy: prośimy/ vymi ſámá śiebie: Bo mowá/ ácz ſtrzęśiona ſłowy łágodnémi/ Sámá przez śię nic nie ieſt/ bez vczynku/ wiémy. GosłCast 38.
Szereg: »właśnie i grzecznie« (1): Tytuły niektore liſtow Páwłá ś. wyráźiłem iáko mniemam właśniey y grzeczniey niżli pierwey; do Korynthian/ do Epheſian WujNT przedm 23.

Cf NIEGRZECZNIE

HG