[zaloguj się]
[pdf]

GURGIEL (4) sb m

gurgiel (4), [gurgol], [gurdziel].

e z tekstów nie oznaczających pochyleń; o jasne.

Fleksja
pl
N gurgiele
G gurgieli

pl N gurgiele (1). ◊ G gurgieli (3).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Prawdopodobnie ozdobne wykończenie przy szyi (rodzaj kołnierza, krezy lub pelerynki) (4): Gurgielle albo kosulki perlowe Pierwsa Kosulka ze zlotem, a sczarnim jadwabiem perlamy sadzona WyprKr 35v; Dzieſiecz Gurgielli czarnich, A dwa biale WyprKr 108v, 109, 109v; [item interule curte alias gurdzielie 8 [...]; item gurgielie absque manicis 9 CracArtific 1547 nr 1471; tákże inne ſtroie głowné/ ſzyyné/ ręczné: iáko ſą [...] gurgole/ czechliki/ ſzorce GroicTyt 6 (Linde).]

Cf GORGULIK

KW