[zaloguj się]

GUZIK (2) sb m

Fleksja

A sg guzik (2).

stp brak, Cn notuje, Linde XVII (z Cn) – XIX w.

Dem. odguz” ‘wypukłe stwardnienie na ciele; clavus, nodulus, tuberculum Cn (2): thedy mu ſkorę ná onéy żyle roſporz/ á to roſproćie vczyń gdźie guźik pobaczyſz: then guźik ná żyle nálazſzy/ puſzczádłem przepuść/ iż kreẃ wynidźie SienLek 178.

Cf GUZEK, GUZICZEK

KW