Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [HABDANIEC]

Następne hasło: [HABELEK] »

HABDANK (10) sb m

habdank (9), abdank (1) PaprUp.

ha- (6), hå- (3); ha- BiałKaz, KochFr, CiekPotr; hå- BiałKat (2), ha-: hå- BielKron (3 : 1); -dank BielKron (4); -dånk (1) BiałKaz; -dank- (4).

Fleksja

	sg	pl
N	Habdank	Habdank, Habdankowie
G		Habdank, Habdanków
I	Habdanki(e)m

N sg (3), w innych przypadkach decl (4) BiałKat (2), KochFr, CiekPotr, indecl (3) BielKron (2), PaprUp. sg N Habdank (3). ◊ I Habdanki(e)m (2). ◊ pl N Habdank (1), Habdankowie (1). ◊ G Habdank (2), Habdanków (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVII(XVIII) – XVIII w.

Znaczenia

1. Nazwa herbu (6)
2. Nazwisko rodowe (4)

1. Nazwa herbu (6): Ceſarz po Niemiecku dziękował habdanck/ od thegoż cżáſu ten herb zową habdánck BielKron 352, 352 marg, L1114v; BiałKat d4v [2 r.]; Hábdank Polſki Herb dawny. BiałKaz Nv.

2. Nazwisko rodowe (4): W ten cżás zábit z łuku Woiewodá Sędomierſki z domu Hábdánk. BielKron 374v; Ten piękny kleynot ſłuży cnych hábdánków domu. KochFr 123; Przinim Prokop Pekoſlawſky familijei abdank. PaprUp K3v; Táką wziętość twoi Przodkowie, oni zacni Hábdánkowie, tobie Zoſtáwili CiekPotr 48.