[zaloguj się]
[pdf]

HAFT (4) sb m

-f- (3), -w- (1).

a jasne.

Fleksja
sg pl
N hafty
G haft(o)w

pl N hafty (1). ◊ G haft(o)w (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

1. Wzór, ornament wyszyty na tkaninie; może też: przedmiot pokryty haftem (1): we Fráncyey mordi wprawdźie poki ſie Bog nie zmiłuie/ ále przed tym od złotá/ od ſrebrá/ od háwtow/ od drukow/ y wymyślnych rzemioſł/ wſzyſtko świetno / wſzyſtko koſztownie GostGospSieb +4.
2. lek. Szew, zszycie brzegów rany; ancter Calep (w pl), Cn; fibula, sutura vulneris Cn (3): Przydzie cżás obiádu/ mięſá ieść nie ſmie/ áby żwániem nie poruſzył háwtow GórnDworz T [idem] WerGośc 253; Ancteres, αγκτη̃ρες, Vincula sunt, quibus vulnerum labra constringuntur, ne latior fiat cicatrix. ‒ Hafty. Calep 68b.

Cf HAFTOWANIE

BZ