[zaloguj się]

HAFTARZ (18) sb m

haftarz (16), haftyrz (1), aftarz (1); haftyrz Calep; aftarz WyprKr.

-w- (12), -f- (6).

haf- (11), håf- (2); håf- Murm; haf-: håf- Mącz (4 : 1); -årz (5); -årz- (7), -arz- (1) BielSpr.

Fleksja
sg pl
N haftårz, haftyrz haftårze
G haftårza haftårz(o)w
D haftårz(o)wi haftårz(o)m
I haftårzmi
L haftårzu

sg N haftårz, haftyrz (9); -årz (5), -(a)rz (3).G haftårza (1).D haftårz(o)wi (1).L haftårzu (1).pl N haftårze (2).G haftårz(o)w (2).D haftårz(o)m (1).I haftårzmi (1).

stp, Cn notuje, Linde XVIXVII w.

Rzemieśnik trudniący się wyszywaniem, haftowaniem, hafciarz; phrygio Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz, Calep, Cn; barbaricarius Murm, BartBydg, Mącz, Cn; plumarius Mącz, Cn; textor Murm; barbaricarius textor BartBydg; acupictor Mącz; limbolarius, segmentarius Cn (18): Phrygio, eyn ſeidenſtricker Hawtarz. Barbaricarius idem, vel textor qui ex auro et filis varias effigies exprimit Murm 183; Mymer1 14v; BartBydg 18, 114b; nye było tákich rzemyoſl/ yákich ſie dzis námnożyło/ nye było kráwcaw [!]/ háfftarzow/ tkacżow/ złothnikow GliczKsiąż H3; Bily thesz na to oſobliwie wiſadzeny. Saczunkarze, Probierze, Zlotniczi, Awtarze. WyprKr 2; Barbaricarii [...] sunt, qui barbaricas vestes intexunt, variis rerum formis, Wyſziwácze. Háftarze/ Tkacze. Mącz 23b; Phrygio, Háftarz/ yedwabiem vmieyąci wyſziwáć/ zapony/ á kobierce vmięyąci czinić. Mącz 298c, 3a, 300a, 306c; Boć kto ſiedzi zá oponámi nigdy ſie ták vbrukáć nie może/ iáko ktho ſiedzi w dymie w kopciu/ bo ſie záwżdy rychley vbruka káżdy miedzy węglarzmi niżli miedzy háwtarzmi. RejAp 25; Ale kiedy nie sſtawa Háwtarzowi Złotá/ Y iedwabiem nie wádzi byle ſzłá robotá. HistLan F5v; RejZwierc 20v [2 r.], 156; BielSpr 3; Phrygiones ‒ Szwąc, hafftirs. Qui acu pingunt, vel qui vestes auro intexunt. Calep 802b.

Synonim: wyszywacz.

BZ