[zaloguj się]
[pdf]

HARDZIEĆ (2) vb impf

Fleksja

inf hardzi(e)ć (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Stawać się hardym, zarozumiałym, butnym, pysznym, zuchwałym (2): Potym Dáryus krol Perſki z wielkiey fortuny á bogáctwá/ pocżął hárdzyeć á okrutny być [...] poſłał do Grekow y Mácedoniey/ áby mu ſie poddáli BielKron 116v; Z bogáctwá álbo z doſtátku cżłowiek ku złośćiam przychodzi/ thakież theż ći mili zakonnicy/ kiedy ſie nawięcey wſpomogli á ku páńſtwu przyſzli pocżęli hárdzieć/ bieráć ludzi w niewolą w Polſce y w Lithwie/ á robić imi iáko bydłem BielKron 346.

Formacje współrdzenne cf GARDZIĆ.

KN