Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: HARFECZKA

Następne hasło: HARFISTNY »

HARFISTA (8) sb m

harfista (6), arfista (2); harfista Leop (2), Mącz (3), Calep; arfista BibRadz, SarnUzn.

Oba a jasne (w tym w pierwszym 1 r. błędne znakowanie).

Fleksja

	sg
N	harfista
G	harfisty
D	hárfiście
I	harfistą

sg N harfista (5). ◊ G harfisty (1). ◊ D hárfiście (1). ◊ I harfistą (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) w.

Znaczenia

Ten, który gra na harfie, harfiarz (8)

Ten, który gra na harfie, harfiarz; citharoedus Mącz, Calep; fidicen, fidicinus Mącz; nablista, sambucista Cn (8): Roſkáſz náſz Pánie/ że dworzánie twoi kthorzyć ſlużą/ poſſukáią iákiego Hárffiſty [hominem scientem psallere cithara] Leop 1.Reg 16/16, 1.Reg 16/17; Citharaedicus, To co ku hárfie/ álbo hárfiście należy. Mącz 54d; Fidicen, Fidicinus, Lutniſtá/ Hárfiſtá/ Orgániſtá. Mącz 126c, 54d; Citharoedus – Harfiſta, Spiewąk prziharfie. Calep 202a.

Wyrażenie: peryfr. »arfista Boży« = król Dawid (2): gdyż do was [...] Krolow bráćiey ſwey on błogoſłáwiony Krol Dawid Prorok y Arfiſtá Boży vpominánie [...] cżyni BibRadz *2v; Tákże ná inym mieyſczu bez omiány o Bogu ogołem mowi tenże Arphiſtá Boży SarnUzn D6v.