[zaloguj się]

HIN (16) sb m

hin (11), chin (5); hin Leop, BibRadz (7), BielKron; hin : chin BudBib (2 : 5).

-i- (12), -y- (4).

Fleksja
sg
N hin
G hinu, chyna
A hin

sg N hin (3).G hinu (9), chyna (1); -u : -a BudBib (2 : 1).A hin (3).

stp notuje, Cn, Linde brak.

Hebrajska miara objętości płynów zawierająca około 7 litrów [hinmiara niejaka u Żydów; duos choros Atticos continens Mącz 156b; – dictio est Hebraica quam Hieronymus interpretatur genus mensurae, continens duos coros Atticos, hac est duos sextarios Italicos Calep; dwugarncowa miarahin Cn] (16): Będźieſz też pił wodę pod miárą ſzoſtą część Hinu [sextum hin] BibRadz Ez 4/11; Chyn miárá rzecży mokrych w ktorą ſię láło 12. logow A log miewał ſześć ſkorupin iáiowych. BudBib I 47a marg, Ex 29/40 , I 409b marg [2 r.].

hin czego (9): Oddaſz też ku zákrapiániu połowicę Hinu winá [vinum ... dimidium Hin] zá ogniſtą ofiárę/ dla wdźięczney wonnośći Pánu. BibRadz Num 15/10, Lev 23/13, Num 15/4, 5, 6, 9; Obiáty też efę do ćielcá/ y efę do báráná vcżyni/ y oliwy chin [et olei Hin] do efy. BudBib Ez 45/25, Ex 29/40, Ez 4/11.

Wyrażenie: »miara (a. miarka) hin« (2): Mowił theſz Pan do Moizeſſá/ rzekąc: Nábierz ſobie wonnych rzecży: [...] Káſyey theż pięć ſet łothow ná wagę kośćielną/ á Oleiu z drzew oliwnych miárkę Hyn: y ſpráwiż ſnich máść świętą [mensuram hin] Leop Ex 30/24; BielKron 33v.

KN