[zaloguj się]
[pdf]

HINSZT (2) sb m

hinszt (1), hynst (1); hinszt Mącz; hynst BartBydg.

Fleksja

N sg hinszt (2).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Koń wykastrowany, wałach (z niem. Hengst) (1): Spado, equus, hynsth BartBydg 147.
2. Koń ułożony do specjalnego chodu [sonipes significat celerem equum, quod pedibus sonet – koń wartki Calep] (1): Sonipes. apud Poetas pro equo ponitur, Kóń/ hinſzt bárzo brzmiący/ bárzo gdy nogámi idzie. Mącz 402b.

Synonim: 2. horz.

Cf INSZTA

KN