[zaloguj się]
[pdf]

HORTULUS (15) sb m

hortulus (14), ortulus (1) CzechEp.

Teksty nie oznaczają ó; o jasne.

Fleksja
pl
N hortulusy
G hortulus(o)w
L hortulusach

pl N hortulusy (6). ◊ G hortulus(o)w (8). ◊ L hortulusach (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zbiór modlitw, modlitewnik (z łac. „hortulus” ‘ogródek’; nazwa pochodzi z tytułów licznych zbiorków łacińskich modlitw popularnych w średniowieczu) [hortulus ‒ ogródek Mącz 158d, Calep; ogród ‒ hortulus Cn] (15):

W połączeniach szeregowych (2): Dla cżego też Pánnę Máryą/ nie tylko zową mátką Iezuſową/ ále też y ſámego Bogá Oycá: tákże też y świętey Troyce/ iáko ich Kurſy/ Hortuluſy/ Báiendy/ y Mſzały z Wiátykámi świadcżą CzechRozm 194v; A choćiażby ſię niewiem iáką wicią z tego y ſam X. K. wykręćić chćiał/ [...] nigdy temu doſyć nie vcżyni/ [...] Chybáby pierwey wygłádźił wſzytki Mſzały/ Grádały/ Antyfonarze/ Wiátyki/ Kurſy/ Dyurnały/ Ortuluſy/ Diſcypuły/ Vade mecum, Dormiſekury/ Olkoty/ Brykoty/ Pomeryuſze/ Bárálety/ y inſze ktorych ieſt pełno CzechEp 81.

Wyrażenie: »hortulusy stare« [9 : 4] (13): BArzo wiele odpuſtow tym nábożnym modlitwom w ſtárych Hortuluſách przypiſano LatHar 284, +5 marg, 24 marg, 38 marg, 226 marg, 280 marg (13). Cf Szereg.
Szereg: »raje duszne albo hortulusy stare« (1): Nie zániecháły ſię też do końcá y Ráie duſzne/ álbo Hortuluſy ſtáre/ ále z wyborem LatHar +7v.

KN