[zaloguj się]
[pdf]

HUCZĄCY (1) part praes act

Fleksja

N pl subst hucząc(e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. huczeć.

Wydający huk, szumiący:
Wyrażenie: »huczący wiatr«: Liſtecżki koło dołu/ wſzytki bárzo mdláły/ Poki hucżące wiátry około nich wiały. WisznTr 12.

Synonimy: szumiący, wyjący.

Cf HUCZEĆ

BZ