[zaloguj się]
[pdf]

HUGONOT (5) sb m

hugonot (4), ugonot (1); hugonot WujJud (3), KmitaSpit; ugonot SkarKaz.

Oba o prawdopodobnie jasne.

Fleksja
pl
N ugonoci
G hugonot(o)w
A hugonoty
I hugonotami

pl N ugonoci (1). ◊ G hugonot(o)w (1). ◊ A hugonoty (2). ◊ I hugonotami (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wyznawca kalwinizmu we Francji w XVI i XVII w.; tym mianem w Polsce nazywano w ogóle wyznawców kalwinizmu (5): WujJud 14v; Miał Krol około śiebie háydukow ćwicżonych Pięć tyśięcy/ podobni do Wáſkonow onych. Ktorych Henryk do Inflant polſzcże obiecował/ Ktorymi Hugonoty w źiemi ſwey woiował. KmitaSpit Bv; SkarKaz 456b.

W połączeniach szeregowych (2): ábychmy wiedźieli/ zá iákie was prziymowáć mamy: ieſli zá proſte Luterany/ cżyli zá Zwingliany/ Sákrámentarze/ Kálwiniſty/ álbo Hugonoty. WujJud 165, 21v.

KN