[zaloguj się]
[pdf]

[HURMA sb f

Fleksja

I sg hurmą.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Tłum, gromada; w funkcji przysłówka »hurmą« = tłumnie, gromadnie, razem, kupą: CO gdy vsłyſzał Iábin krol Aſer/ posłał do Iobábá Krolá Mádońſkiego/ y do Krolá Someron / y do Krolá Achſáphon/ y do Krolow ná pułnocy [...] Ci wſzyſcy wyćiągnęli hurmą [cum turmis suis] lud bárzo wielki/ iáko piaſek ktory ieſt ná brzegu morſkim Leop 1575 Ios 11, 3 (Linde).

Cf HURM]

BZ