![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: INTENTOWAĆ | Następne hasło: [INTERCEDOWAĆ] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
INTENTOWANY (2) part praet pass impf
Wszystkie samogłoski jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| f | N | intentowanå |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | intentowané |
sg f N intentowanå (1). ◊ pl A subst m intentowané (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
praw. Wnoszony, rozpoczynany, wszczynany (2): A gdźieby kto przy hámowániu tumultów mocą ſprzećiwił ſie tym vrzędóm/ á w tym byłby zábit ábo ránión/ tedy o to vrzędóm/ áni ich ſługóm/ áni pomocnikóm/ nie może bydź akciia intentowána. SarnStat 120, 414.
W charakterystycznych połączeniach: intentowana(-y) akcyja, proces.
Synonimy: wnoszony, wszczynany.
Cf INTENTOWAĆ
IM